Obesitas begint in de hersenen

Bij mensen met obesitas zijn verstoringen gevonden in de hersenen. Hierdoor geven de hersenen continu het signaal tot eten, wat bijdraagt aan overeten. Er is nog veel te weinig aandacht voor de rol van de hersenen bij obesitas. Onze energie inname wordt voor een groot deel bepaald wordt door twee “eetsystemen” in de hersenen, die allebei verstoord zijn bij obesitas. Het eerste eetsysteem meet in het lichaam het energieniveau. Het andere systeem is betrokken bij de motivatie om te eten en het genieten van eten. Bij dit systeem is dopamine de belangrijkste stof die wordt overgedragen.

Dopamine

Bij mensen met obesitas blijken er in beide systemen verstoringen te zitten. Uit hersenscans blijkt dat mensen met obesitas een verlaagde beschikbaarheid van dopaminereceptoren hebben vergeleken met mensen met een gezond gewicht. Direct na het plaatsen van bijvoorbeeld een maagband veranderd er niets, ondanks 10 kg gewichtsverlies. Pas na twee jaar neemt de beschikbaarheid van dopaminereceptoren toe. Hieruit blijkt dat mensen met obesitas waarschijnlijk meer moeten eten om hetzelfde dopamine effect te hebben als mensen zonder overgewicht.

Serotonine

Obesitas gaat ook gepaard met problemen in het serotoninesyteem. Serotonine is een overdracht stof met een stimulerende werking, deze heeft invloed op het geheugen, stemming, zelfvertrouwen, slaap, emotie, orgasme en eetlust. Het speelt ook een rol bij de verwerking van pijnprikkels. Uit onderzoek blijkt dat mensen met obesitas significant lagere serotoninetransporters hebben dan mensen met een gezond gewicht. De combinatie van vet en suiker heeft veel invloed op de hersenen. Er lijkt iets te zitten in de combinatie van vet en suiker, dat maakt dat we blijven eten.